تو را بهر وصالت وضو میسازم من اینک...
تصدقتان شوم!
سر به جیب خلوت، مشغول تفکر و تعبد خودتون باشید تا جمعیت کاسته گردد و آنگاه فاصله ی بین ما نیز!
خبرتون میدم.
فاطمه جانم!
همچنان سماق صبر میمکم تا ایشاله غوره ی انتظارم به حلوای وصالت بیانجامد.
و چشم تشنه ام باید عطش را تاب آوردن تا ببیند روی نگارینت به بعد دو نماز و آنگاه سیراب گردد که سرشاری تو بی شک ز رعنایی و معنایی.